Tekst: Biljana Marković
Foto: Radio Kotor / B.M.
Promocija romana “Naša Rijeka”, autora Esada Kočana, održana je sinoć u Muzičkoj sali kotorskog Kulturnog centra “Nikola Đurković”.
Da je bošnjačka literatura dobila još jedno značajno književno djelo, koji može stati u ravni u kojoj stoje “Bihorci” Ćamila Sijarića, “Tuđe gnijezdo” Huseina Bašića i “Gusinjska godina” Zuvdije Hodžića, ocjenio je pisac Miraš Martinović.
Kočanova knjiga, dodaje, razuđena je i slojevita, “rukavac iz kojeg se granaju mnogi tokovi, ušće u koje se ponovo i drugi tokovi i drugi odjeci ulivaju”.
“Sam naslov sadrži bogatu simboliku. On je luk koji se nadvija na najbolji način i pokriva sve ono čime se ova knjiga bavi – golim životom, egzistencijom, onim dubinskim vremenom, sjećanjem kroz koje narator vraća prošle živote i događaje miješajući sa ovim sadašnjim i današnjim. Ovo je knjiga života i smrti, patnji, sudbina koje oblikuje vrijeme, taj vajar neumorni. Glavni junak Omar Grabavac, kroz čiju ličnost se prelama kompletna knjiga, kroz svoju, prelama sudbine mnogih, oslikava vrijeme u kome nije lako biti čovjek”, kazao je, između ostalog, Martinović.
Teolog i prevodilac, Džemo Redžematović, glavni imam u Islamskoj zajednici u Crnoj Gori, konstatuje da bi knjige poput “Naša rijeka” i drugih bošnjačkih pisaca ili pjesnika iz Bihora, plavo-gusinjskog kraja i uopšte Crne Gore, trebalo da budu što više uključene u naš obrazovni program.
“Da se na taj način naše čitalaštvo upoznaje sa našim najboljim piscima i književnim djelima, a ne samo da to bude preko književnih večeri ili promocija”, naveo je Redžematović.
Knjiga “Naša Rijeka” ustvari je, kaže, oda životu, ljubavi, zavičaju, uspješno ispričanoj priči koja u sebi sažima mnoge tragične scene, zapitanosti i dileme.
“Ali je na kraju to ustvari rijeka svih nas. Doduše pomalo drugačije boje i dubine, jer svako od nas ima drugačiju sudbinu i dubinu svoje priče, ali uglavnom taj homobalkanikus ima skoro istu sudbinu ovdje, koja je jako turbulentna i kroz koju je Esad Kočan prošao od samog djetinjstva ostavljajući svoj zavičaj. Onda je pošao trbuhom za kruhom i školovao se, potom postao uspješan novinar i publicista. Na kraju svoje viđenje, svoju misiju da kaže istinu svijetu i da stane u odbranu istine je ispunio do kraja”, rekao je Redžematović.
Na Kočanovo djelo se iz pozicije čitateljke i njegove prijateljice osvrnula Ljupka Kovačević.
“Devedestih za mene je čitanje njegovih kolumni bila terapija i podrška, umanjivanje osjećaja usamljenosti i izopštenosti, kao i podrška mom otporu prema politici koja je podržavala rat”, rekla je, između, ostalog Kovačević.
Autor, Esad Kočan, ističe da mu je znak da je dobar pisac taj što su “predgovori najbolji tekstovi” u njegovim knjigama.
“Pročitajte te pregovore koji su pisali profesor Muhić, Gojak, profesor Pejović, to su fantastični tekstovi. Velika je stvar inspirisati ljude da kažu nešto, da pronađu nešto u knjizi što je možda u njoj dato u naznakama, da je dožive silno i potpuno. To je po mom mišljenju svrha knjige, da ljudi dok je čitaju pišu svoje romane”, poručio je Kočan.
Medijatorka programa bila je Ervina Dabižinović.